Էլեն Վանյան

Յուրաքանչյուր մարդ ինչ-որ մեկի խնդրի լուծումն է։ 

«Երկրի վրա յուրաքանչյուր մարդ ինչ-որ մեկի խնդրի լուծումն է», – մի անգամ ասաց իմաստուն տատիկս:

Ես շատ զարմացա նրա խոսքերից։

«Դուք եք ինչ-որ մեկի խնդրի լուծումը», – կրկնեց նա:

Եվ նա բացատրեց.

-Այն նվերը, որը տրվել է քեզ, կարող է ոչ բոլորին պետք լինել, բայց անպայման ինչ-որ մեկին անհրաժեշտ է՝ քո ժպիտը, քո սերը, քո ուժը:

Թարգմանված է ռուսերեն լեզվից,
կայքը –https://fit4brain.com/621

Էլեն Վանյան

Այն, ինչ պատվիրում ես, այն էլ ստանում ես…

Բարկացած  կինը նստում է տրոլեյբուս և մտածում.

Ուղևորները կոպիտ են և տաղկալի։ Ամուսինը հարբեցող անպիտան է։ Երեխաները ավազակներ և ծույլիկ. Իսկ ես այնքան աղքատ եմ ու դժբախտ…

Նրա հետևում պահապան հրեշտակ է նոթատետրով և ամեն ինչ գրում է ըստ կետերի.

1. Ուղևորները տաղտկալի են և կոպիտ:

2. Ամուսինը հարբեցող անպիտան  է… և այլն:

Հետո նորից կարդաց ու մտածեց.

Իսկ ինչի՞ն է դա նրան պետք: Բայց եթե պատվիր էլ է, մենք կկատարենք…

Թարգմանությունը կատարվել է ռուսերենից,
կայքը – https://fit4brain.com/621

Էլեն Վանյան

Երկու գիրք 

Գրադարակի վրա երկու գիրք կար՝ մեկը թանկարժեք, գեղեցիկ կապող, մյուսը՝ էժան ու աղքատիկ։ Սեփականատերը թանկարժեք գիրք կարդաց և ասաց. «Ո՛չ միտք կա, ո՛չ սիրտ։ Կարդաց էժանը, լաց եղավ ու խոստովանեց, որ հոգու համար ավելի օգտակար բան չեր կարդացել։ Բայց երկուսն էլ մնացին գրադարակում։ Մեկը հոգու համար, իսկ երկրորդը, եթե հանկարծ հյուրեր գան, որպեսզի տեսնեն, որ նա էլ տանը գեղեցիկ գրքեր ունի։

Էլեն Վանյան

Ակվարիումյան ձուկ

Ակվարիումի ձուկը հայտնվեց  գետ։  Տեղացի ձկները շրջապատեցին նրան, զարմացան արտասովոր հանդերձանքով և հարցրին, թե ինչպես է նա ապրում տանը:

 -Լավ! – հիշելով ջերմ հարմարավետ ակվարիումը, ձկները պատասխանեցին ցրտից դողալով և բողոքելով։ Մենակ մի բանն էր վատ, մեկ անգամ են կերակրում։ 

– Դե, մեզ մոտ դա ավելի հեշտ է: ձուկը հանգստացրեց նրան: -Ինչքան ուզում ես կեր։ Իհարկե, եթե կարող ես… Եվ նրանք բոլոր ուղղություններով շտապեցին ուտելիք փնտրելու։ Ակվարիումի ձուկը հասկացավ իրենց վերջին խոսքի իմաստը երեկոյան, երբ գիշերը  է դիմավորվ կիսասոված։

Թարգմանված է ռուսերեն լեզվից,
կայքը  – https://www.miloliza.com/pritchi-dlya-detej-korotkie/173-detskaya-pritcha/7764-akvariumnaya-rybka

Էլեն Վանյան

Ապաստան չոր ծառի ճյուղերում 

 Ամեն օր թռչունը ապաստան էր գտնում չոր ծառի ճյուղերում, որը կանգնած էր հսկայական անմարդաբնակ անապատի մեջտեղում։ Մի օր փոթորիկ սկսվեց և արմատախիլ արեց ծառը:

Եվ խեղճ թռչունը ստիպված էր հարյուրավոր մղոններ թռչել ՝ ապաստան փնտրելու համար, մինչև նա վերջապես թռավ դեպի այգի, որտեղ ջուրը քրքրում էր և մրգերով կախված ծառերը բուրում էին։ Եթե չոր ծառը գոյատևեր, ոչ մի ուժ չէր ստիպի թռչունին լքել իր հայրենի տեղը:

Թարգմանությունը կատարել եմ ռուսերեն լեզվից աղբյուրը

Էլեն Վանյան

Քրիստոնեական Առակ. հավատացյալ գայլ 

Գայլը դարձավ քրիստոնյա, քայլում է և բոլորին ասում ” ներեցեք ինձ և  օրհնեք”։ Նապաստակն անցնում է կողքով, գայլը նրան ասում է.

– Բարև նապաստակ։ 

– Բարև գայլ: 

 – Ներիր ինձ նապաստակ, Ես սխալ էի: 

– Աստված քեզ կների: – Պատասխանում է նապաստակը։

Գնում է գնում նրան ընդառաջ է դուրս գալիս սագը 

–  Դե, դու ներիր ինձ սագ, միգուցե ես երբևէ սխալ եմ եղել, ես վիրավորել եմ քո հարազատներին և հնարավոր է այլ բաներ եմ կատարել: 

Սագը նրան։

-Շշշշ. 

գայլը ասում է.

– սագ Դե, դու չես բարկանում, ես դե ես  այդպիսին եմ, ներիր ինձ։ հիմա ես ուրիշ եմ, ես քրիստոնյա եմ:  

– Շշշ.

գայլն էլ կերավ սագին։ 

Նրան ասում են.

Ինչ ես անում գայլ, դու քրիստոնյա ես դարձել. 

Իսկ գայլը պատասխանում է 

 – Բա ինչու է նա ֆշշում սրբի վրա:

Թարգմանությունը կատարել եմ ռուսերեն լեզվից աղբյուրը

Էլեն Վանյան

Ամենագեղեցիկը

– Օգնեք մարդիկ, որդիս կորել է։ – բացականչեց մայրը տոնավաճառի ամբոխի մեջ:

-Կգտնվի։ Ում է պետք ուրիշի գզգզված, կեղտոտ տղան: Ծիծաղելով պատասխանեց անցորդը.

– Տղաս ամենագեղեցիկն է, կապուտաչյա, բարձրահասակ, գանգուր մազերով ու բարեկազմ: Ես քեզ արծաթե մետաղադրամ կտամ, եթե գտնես իմ որդուն – սասց մայրը: 

Կես օրը անցորդը մոր համար որդուն էր փնտրում։ Նա նրա մոտ էլ բերում տարբեր տղաների ՝ բարձրահասակ և գանգուր, բարակ և կապուտաչյա, գեղեցիկ, ինչպես հրեշտակները:

Ոչ մեկը, ոչ էլ մյուսը, իմ որդին շատ ավելի լավն է – արտասվելով պնդում էր մայրը:

Արդեն երեկո էր: Մայրը հուսահատ էր: Հանկարծ մոտակա սայլի խոտը խառնվեց, և տակից դուրս եկավ մի բարակ, մռայլ տղա: 

– Օհ իմ դժբախտություն: Ամբողջությամբ կեղտոտ, պատռված հագուստով, վախեցրել ես ինձ – բացականչեց մայրը: Բռնելով տղային նա սկսեց թափահարել նրա հագուստի ծղոտը։

Ես բոլոր քաղցրաբլիթները կերա և ուզում էի քնել- շշնջաց տղան, քանի որ առջևի ատամներ չուներ:

– Տիկին, ինչու՞ ես ինձ խաբել: Անցորդը զայրացած հարցրեց. – Ես գեղեցիկ տղա էի փնտրում, ոչ թե այդպիսի գզգզվածին: 

Դուք ինքդ էս գզգզված – խոժոռվեց մայրը:

Վճարիր ինձ նրա համար, որ ինձ ստիպեց ապարդյուն վազել տոնավաճառով մեկ — պահանջեց անցորդը:

Այստեղ ծերունին միջամտեց խոսակցությանը:

– Մոր աչքերում փխրուն ձագը գեղեցիկ գազել է: Ձեր մայրը ձեզ չի՞ համարել երբևէ եղած լավագույն երեխան:

Անցորդը ծիծաղեց և հեռացավ:

Թարգմանությունը կատարել եմ ռուսերեն լեզվից։

https://pritchi.ru/id_5346

Էլեն Վանյան

Հիվանդասենյակում

Հիվանդանոցում նույն հիվանդասենյակում երկու ծանր հիվանդ են պարկած։ Մեկը պառկած էր պատուհանի մոտ, իսկ մյուսի մահճակալը դռան մոտ էր ։

– “Ի՞նչ է երևում պատուհանի մեջ։’ – մի անգամ հարցրեց դռան մոտ պառկածը :

– “Օ, առաջինը աշխուժացավ:”

 – “Ես տեսնում եմ երկինքը, ամպերը, որոնք հիշեցնում են կենդանիներին, հեռու լիճը և անտառը:”

Ամեն օր պատուհանի մոտի պառկածը պատմում էր հարևանին, թե ինչ է կատարվում պատուհանից դուրս։ Նա տեսնում էր նավակը, հսկայական որսով ձկնորսներին, ափին խաղացող երեխաներին, երիտասարդ սիրահարներին, ձեռք ձեռքի բռնած և միմյանցից չկտրող փայլուն աչքերը։ 

Մինչ նա դիտում էր այս բոլոր զարմանալի իրադարձությունները պատուհանից դուրս, նրա հարևանը տանջվում էր չարությամբ: “Դա անարդար է”, – մտածեց նա: — “Ինչ արժանիքների համար են նրան դրել պատուհանի մոտ, և ոչ թե ինձ, և ես կարող եմ միայն դուռը տեսնել կեղևավորված ներկով, մինչդեռ նա հիանում է պատուհանից տեսարանով”։

Մի անգամ պատուհանի մոտ պառկողը ուժեղ հազաց ու սկսեց շնչահեղձ լինել։ Նա փորձեց հասնել բուժքրոջ կանչող կոճակին, բայց ուժ չուներ, քանի որ դողում էր հազից: Հարևանը հետևում էր, թե ինչ է կատարվում։ Նա ոչինչ չարժեր սեղմել իր կոճակը, բայց նա ոչինչ չարեց: 

Ժամանակ անց առաջինը լռեց և ձգվեց իր մահճակալի վրա։ 

Երբ նրան տարան, հարևանը խնդրեց բուժքույրին, որ իրեն տեղափոխեն պատուհանի մոտ։ Բուժքույրը կատարեց հիվանդի խնդրանքը, տեղափոխեց նրա մահճակալը, օգնեց նրան տեղափոխել հակառակ մահճակալ և, համոզվելով, որ հիվանդը հարմարվել է, շարժվեց դեպի դուռը: Հանկարցակի նրան կանգնեցրեց հիվանդի զարմացած բացականչությունը:

– “Ինչպե՞ս թե, այս պատուհանը նայում է դատարկ մոխրագույն պատին: Բայց նա, ով մահացել է, ասաց ինձ, որ տեսել է անտառ, լիճ, ամպեր, մարդկանց… 

Ինչպե՞ս կարող էր նա այդ ամենը տեսնել այս պատուհանից:”

Բուժքույրը տխուր ժպտաց:

– “Նա ընդհանրապես ոչինչ չէր կարող տեսնել. ձեր հանգուցյալ հարևանը կույր էր:”

Թարգմանությունը կատարել եմ ռուսերեն լեզվից
աղբյուրը՝https://pritchi.ru/id_1284