– Օգնեք մարդիկ, որդիս կորել է։ – բացականչեց մայրը տոնավաճառի ամբոխի մեջ:
-Կգտնվի։ Ում է պետք ուրիշի գզգզված, կեղտոտ տղան: Ծիծաղելով պատասխանեց անցորդը.
– Տղաս ամենագեղեցիկն է, կապուտաչյա, բարձրահասակ, գանգուր մազերով ու բարեկազմ: Ես քեզ արծաթե մետաղադրամ կտամ, եթե գտնես իմ որդուն – սասց մայրը:
Կես օրը անցորդը մոր համար որդուն էր փնտրում։ Նա նրա մոտ էլ բերում տարբեր տղաների ՝ բարձրահասակ և գանգուր, բարակ և կապուտաչյա, գեղեցիկ, ինչպես հրեշտակները:
Ոչ մեկը, ոչ էլ մյուսը, իմ որդին շատ ավելի լավն է – արտասվելով պնդում էր մայրը:
Արդեն երեկո էր: Մայրը հուսահատ էր: Հանկարծ մոտակա սայլի խոտը խառնվեց, և տակից դուրս եկավ մի բարակ, մռայլ տղա:
– Օհ իմ դժբախտություն: Ամբողջությամբ կեղտոտ, պատռված հագուստով, վախեցրել ես ինձ – բացականչեց մայրը: Բռնելով տղային նա սկսեց թափահարել նրա հագուստի ծղոտը։
Ես բոլոր քաղցրաբլիթները կերա և ուզում էի քնել- շշնջաց տղան, քանի որ առջևի ատամներ չուներ:
– Տիկին, ինչու՞ ես ինձ խաբել: Անցորդը զայրացած հարցրեց. – Ես գեղեցիկ տղա էի փնտրում, ոչ թե այդպիսի գզգզվածին:
Դուք ինքդ էս գզգզված – խոժոռվեց մայրը:
Վճարիր ինձ նրա համար, որ ինձ ստիպեց ապարդյուն վազել տոնավաճառով մեկ — պահանջեց անցորդը:
Այստեղ ծերունին միջամտեց խոսակցությանը:
– Մոր աչքերում փխրուն ձագը գեղեցիկ գազել է: Ձեր մայրը ձեզ չի՞ համարել երբևէ եղած լավագույն երեխան:
Անցորդը ծիծաղեց և հեռացավ:
Թարգմանությունը կատարել եմ ռուսերեն լեզվից։